مجید دلبندم، علی اسم پسرانه هست

هیچی بابا، من بودم، حاجی نصرت، رضا پونصد، علی فرصت، آره و اینا خیلی بودیم، کریم آقامون هم بود.

نشسته بودیم با بچه ها بحث میکردیم، بحث اسلام هراسی، ترورهای تروریستی پاریس و ....

 بحث های ما هم که میدونین چجوریه ،، از سیاست و دین شروع میکنیم،، تهش میرسیم به نا کجا..

ته بحث در رابطه با شناسه ایرانی ها و عرب ها مثل اسامی در جوامع غربی و آمریکا بود که یاد یه ایمیلی افتادم که روز کریسمس به رییس دپارتمان شیمی و فیزیک سازمان بین المللی انرژی اتمی(رفاقتی داریم با هم)  فرستاده بودم. ایمیلی که من فرستادم و جوابش در تصویر معلومه ،، کافیه به عنوان اسم بنده توجه فرمایید.

ما هیچ وقت بوى همدیگر را ندادیم

نشست تو ماشین، دستاش مى لرزید، بخارى رو روشن کردم.

 گفت ابراهیم ماشین ات بوى دریا میده ، گفتم ماهى خریده بودم. گفت ماهى مرده که بوى دریا نمیده ، گفتم هر چیزى موقع مرگ بوى اون جایى رو میده که دلتنگشه، گفت من بمیرم بوى تو رو میدم؟ شیشه رو کمى دادم پایین و با انگشتم زدم به سیگار تا خاکسترش بیوفته بیرون.

گفتم تو هیچ وقت نمى میرى،لااقل برا من

گفت تو بمیرى بوى چى میدى؟ گفتم تا حالا پرنده به آسمون گره زدى؟ گفت نه، گفتم من بوى پرنده اى رو میدم که آسمانش رو گم کرده بود، گفتم تو اولین بار منو به آسمانى که نداشتم گره زدى، من بعد مرگ بوى مه و ابر بوى باران بوى ماهِ کامل رو خواهم داد، بوى یه روز برفى رو که دستات براى همیشه تو جیب هاى پالتو من گم شد.. بوى جاده هاى تکاب به بیجار، بوى دارچین، بوى تمام کودکانى که کنار گردنت به خواب رفته بودند، کودکانى که خواهران کوچک تو و بازمانده هاى لب هاى من از جنگ جهانى بوسیدن ات بود. گفت ابراهیم بس کن اشکم در اومد و ماشین تو بخار نفس هاى گرم و گریه هایش گم شد.

ما هیچ وقت بوى همدیگر را ندادیم 

سیامک تقی زاده

ارتفاع

+اولین بارته؟
- جانم
+میگمممم اولین بارته(با خنده)
-آره
+ میترسی؟
-از چی؟
+از ارتفاع
-من؟ (با مکث)
+پس می ترسی!!(خنده یواشکی)
-(ارتفاع ترس داشت ولی ترس ارتفاع نداشت).